دلتنگی

باختم در عشق اما باختن مگر تقدیر نیست ساختم با درد تنهایی مگر تقدیر چیست؟

گر جفای روزگار تکه کند قلب مرا روی هر تکه نویسم نام زیبای تو را.

بیشتر آدمها زمانی نا امید میشوند که چیزی به موفقیتشان نمانده.

یک نفر آمد قرارم را گرفت/برگ و باد و شاخسارم را گرفت/چهار فصل من بهار بود حیف/باد پاییزی بهارم را گرفت/اعتباری داشتم در پیش عشق/با نگاهی اعتبارم را گرفت/عشق یا چیزی شبیه عشق بود/آمد و دارو ندارم را گرفت/من که گفتم این پرستو مردنی است/من که گفتم ای دل بی بند و بار/عشق یعنی رنج یعنی انتظار/آه عجب کاری به دستم داد دل/هم شکست و هم شکستم داد دل.

میروم دیگر شما یادم کنید/من که رفتم این غزل ها را شما دفتر کنید/میروم تا دل نبندم دل به خوبی هایتان/باز هم دل بستم و زخمی شدم باور کنید.

تو رفتی من شدم لحظه شمارت/دو قطره اشک مانده یادگارت/اگر برگشتی و مرا ندیدی/ بدان که مرده ام از انتظارت.

انجا که تویی رهگذری نیست مرا/جز دوری تو غم دیگری نیست مرا/خواهم که به جانبت پرواز کنم/حیف است که هیچ پرو بالی نیست مرا.

خداوندا نان از تو میخوریم و فرمان از شیطان میبریم..مارا ببخش.....الهی الهی.