سفر رفتن به سبک ایرانی

خوب ایرانی ها هم مثل بقیه کارهایی که سبک خاصی برای آن دارند، برای رفتن به مسافرت هم سبک و روشی دارند. در زیر به تعدادی از آنها اشاره شده است؛

۱/ همیشه وسائل که بهمراه دارند خیلی خیلی بیشتر از آنچه مورد نیاز است. حجم وسائل بیش از دو برابر حجم مسافران است. معمولاً آخر کار هم تعدادی از وسائل در سفر ناپدید می شود که مقصر آن اکثراً پدر خانواده است.

۲/ هیچ وقت قادر به تعیین زمان دقیق حرکت نیستند. تا آخرین لحظه مشغول بسته بندی وسائلند. حتی اگر برنامه سفر را از یک ماه قبل هم چیده باشند، آخر وقت کم می آورند.

۳/ در بین راه، راننده حتی اگر جاده هم برایش ناآشنا باشد، سعی می کند با غریزه مسیر را پیدا کند و از کسی سوال نپرسد. اگر هم بپرسد، به راهنمایی او توجه ای نمی کند. بهمین دلیل برای رفتن به یک مسیر مستقیم، بارها مسیرهای مختلف را تا وسط می روند و دوباره برگشته و مسیر دیگری را انتخاب می کنند.

۴/ جاده مسافرتی یا جاده مسابقه ای؟ راننده در هر زمان مشغول مسابقه با اتومبیل های مختلف است. هدف رسیدن به مقصد با حداکثر سرعت است.

۵/ معمولاً سفرهای ایرانی بیش از ۸۰درصد زمان را در جاده، ۱۰ درصد برای یافتن جا، ۵درصد برای اسکان پذیرفتن و پهن کردن وسائل و ۵ درصد مابقی برای تفریح و استراحت و کیف بردن از مسافرت.

۶/ در زمان استراحت و لذت بردن از سفر ۷۰ درصد زمان برای قهر و دعوا، داد و فریاد، مصرف می شود. و فقط ۳۰ درصد زمان به آرامی می گذرد.

۷/ زمان ترک محل منطقه کاملاً تخریب و غیرقابل و به تمام معنا نابود می شود بطوری که خانواده بعدی آنجا را با زباله دانی اشتباه می گیرد.

۸/ بعد از برگشت، تا مدتی دعواها بر سر مشکلات پیش آمده در سفر ادامه ادامه دارد.

بدبختی یعنی چه؟

بدبختی اینه که وقتی با زنت می ری بیرون مدام بهش گوشزد کنی که موها و گردنشو بپوشونه، وقتی تنها میری بیرون جلو پای زن یکی دیگه ترمز بزنی!…

بدبختی اینه که ۲ تا النگو توی دستت باشه و ۲ تا دندون خراب توی دهنت؛

بدبختی اینه که روژ لبت زودتر از نخ دندونت تموم بشه؛

بدبختی اینه که شامی که امشب جلوی مهمونت میذاری از شام دیشب و فردا شب خانواده ات بهتر باشه؛

بدبختی اینه که از بابک و افشین و سیاوش و مولوی و رودکی و خیام چیزی جز اسم ندونی اما ماجراهای آنجلینا جولی و براد پیت و سیر تحولی بریتنی اسپرز رو پیگیری کنی؛

بدبختی اینه که وقتی کسی ازت میپرسه در ۳ ماه اخیر چند تا کتاب خوندی برای پاسخ دادن نیازی به شمارش نداشته باشی؛

بدبختی اینه که فاصله لباس خریدن هات از فاصله مسواک خریدن هات کمتر باشه؛

بدبختی اینه که کلی پول بدی و یک عینک دیور تقلبی بخری اما فلان کتاب معروف رو نمی خری تا فایل پی دی اف ش رو مجانی گیر بیاری؛

بدبختی اینه که توی خیابون آشغال بریزی و از تمیزی خیابونهای اروپا تعریف کنی؛

بدبختی اینه که ماشین ۴۰ میلیون تومانی سوار بشی و قوانین رانندگی رو رعایت نکنی؛

بدبختی اینه که بری تو خیابون و شعار بدی که دموکراسی می خوای، تو خونه بچه ات جرات نکنه از ترست بهت بگه که بر حسب اتفاق قاب عکس مورد علاقه ات رو شکسته؛

بدبختی اینه که ورزش نکنی و به جاش برای تناسب اندام از غذا نخوردن و جراحی زیبایی و دارو کمک بگیری؛

بدبختی اینه که در اوقات فراغتت به جای سوزاندن چربی های بدنت بنزین بسوزانی؛

بدبختی اینه که با کامپیوتر کاری جز ایمیل چک کردن و چت کردن و موزیک گوش دادن نداشته باشی؛
بدبختی اینه که کتابخانه خونه ات کوچکتر از یخچالت(یخچال هایت) باشه